Groot was wederom mijn consternatie toen ik het equivalent van bovenstaande uit de mond van een leerkracht lager onderwijs mocht vernemen. Niet omdat het verplichte leerstof hoeft te zijn voor de Vlaamse kinderen, dat is niet correct. Vlaamse kinderen kunnen zich terecht verlaten op hun taalgevoel:
Ik ben verhuisd want je hoort die in ‘ik verhuisde’.
Ik heb de keuken gekuist want ik kuiste gisteren al de gang.
En daarmee was de kous af. Echt? Twee grote problemen:
Ten eerste is ongeveer de helft van de kinderen in de klas niet van huize uit Nederlandstalig en kunnen die niet terugvallen op hun taalgevoel. Ten tweede, en dat is belangrijker, leer je de kinderen enkel de werkwoorden spellen die ze in hun actieve, mondelinge woordenschat bezitten.
Ik heb gisteren op de Noordzee gesurfd of gesurft? Gisteren surfte/surfde ik?
De juf die zich enkel bedient van deze methode kan niet tot de juiste spelling komen en zeker niet de anderstalige kinderen correct leren spellen. Zonder taalgevoel is er maar één methode: je kijkt naar de stam van het werkwoord. Eindigt de stam op een stemhebbende medeklinker, krijgt het voltooid deelwoord een -d; eindigt de stam op een stemloze medeklinker, dan voeg je een -t toe.
Dit lijkt makkelijk, van zodra je correct de stam kunt vinden van een werkwoord. Daar worden de kinderen in de basisschool zwaar op gedrild, enkel zonde dat de foute methode gebruikt wordt. De kinderen wordt gezegd stam vorm je door bij de ik-vorm het woordje ik weg te laten. Dit is fout en maakt het aanleren van het concept stam nutteloos voor werkwoordspelling. De enige correcte methode is de -en in de infinitief te laten vallen:
- lopen -> loop-
- dansen -> dans-
- zeggen -> zeg-
- durven -> durv-
- verhuizen -> verhuiz-
- kiepen -> kiep-
- surfen -> surf-
- smurven -> smurv-
- smurfen -> smurf-
- Stemloze medeklinkers zijn die waarbij je stembanden niet trillen: s, t, p, ch, f, k (letters in’t fokschaap of ’t koffieschip)
- Stemhebbende zijn die waarbij je stembanden wel trillen: z, d, b, g, v
Daarom is gedrufd met een -d (door de -v in de stam) en is het gesurft (omdat de stam ook echt een f heeft). In Vlaanderen spreekt men soms wel eens over de smurven i.p.v. de Smurfen. Als we veronderstellen dat dit correct is en wat ze meestal doen wordt beschreven door het werkwoord smurven, dan wordt er in Vlaanderen gesmurfd i.p.v. gemurft.