Ik vraag hen een gedicht
net zoals een dia
tegen het licht te houden
of een oor te luisteren te leggen op een bijenkorf
Of ik zeg: gooi een muis in een gedicht
en kijk hoe hij zijn weg eruit wriemelt
Of wandel de kamer van een gedicht binnen
en bepotel te muren op zoek naar de lichtknop
Ik wil dat ze waterskiën
over de gedichtsoppervlakte
terwijl ze wuiven
naar de auteursnaam op de kant
Maar al wat ze willen
is het gedicht vastbinden op een stoel
om er een interpretatie uit te martelen
Ze slaan het met de vliegenmepper
om de ware betekenis te vinden.
Het originele gedicht in het Engels, is hier te lezen en het is zelfs geen slecht idee om het Engelse gedicht als een vertaaloefening te gegeven. Er is geen betere manier om dieper op een tekst in te gaan als hem te vertalen. Aanvankelijk lijkt het een voor de hand liggende vertaling, maar het venijn zit ‘m zoals vaak in de staart.
Het is zeker ook een poëtica die voor literatuuronderwijs op school serieus te nemen is: het is gedicht bestaat en genereert enkel betekenis in de lezing. Een gedicht is geen wiskundige formule met een simpel te noteren oplossing.
Het plezier van het lezen is dat het gedicht verschillende betekenissen uitnodigt en we door te spreken over onze leeservaring, de andere kunnen ontmoeten. We leren de ander en onszelf kennen.
Als poëzie op school soms moeilijk ligt, is dat vaak omdat leerlingen dat zelf ook ervaren: spreken over een gedicht, is spreken over jezelf, jouw reactie op deze tekst, jouw associaties bij deze woorden.
Meer over Billy Collins: https://en.wikipedia.org/wiki/Billy_Collins